Een Finse zanger bij een Duitse groep ofzo, om eerlijk te zijn, ik ben er niet volledig uit. Het doet er ook nauwelijks toe, want ‘Welcome To This Wonderland’ kan ik niet echt aanraden. Drie kwartier lang valt Humane de luisteraar lastig met haar vrij matte versie van pop. Kernproblemen zijn de kunstmatigheid van de muziek, haar melige karakter en het ontbreken van enige dynamiek of tegenstellingen waardoor de hele plaat lang rustigjes voortkabbelt. In wezen is ‘Welcome To This Wonderland’ niet meer of minder dan gitaarpop, af en toe eens opgedirkt met een synthesizertje. Zanger Kim Herold klinkt op ‘Nothing Gets Me Moving’ een heel klein beetje als Bonnie Prince Billy, maar zijn geforceerde stem doet op de rest van de nummers behoorlijk elektronisch gemanipuleerd aan – wat niet helemaal samengaat met het muziekgenre. Ronduit vermoeiend schijfje.