Muziek is politiek. Op zowat elke release van David Thrussell (Snog en Soma) vinden we, subtiel verscholen tussen de opzwepende beats en elektronische exploraties, latente en manifeste pogingen om ons (kapitalistische zwijnen) een geweten te schoppen. Ook de muzikale intelligentie wordt geprikkeld met onverwachte breaks, tempowissels, koorzangen en experimentele sfeerscheppij. Door naadloos te switchen van The Coming Dark Age naar The New Dark Age (kies zelf de titel die je het best bevalt) voorspelt Black Lung landbouwcrisissen, ecologische rampen en globale hongersnood als een direct gevolg van de egoïstische (on)menselijke overconsumptie van natuurlijke rijkdommen (water, fossiele brandstof enzovoort). Natuurlijk mag een Armies Of Oil knipoog evenmin ontbreken. Er is dus genoeg om ons zorgen over te maken terwijl we compleet loos gaan op de strakke electro/techno van Karmageddon. De boortoren stopt met pompen op track 13, we worden kortstondig bestookt met sireneachtige ambient, en dan blijft enkel de totale duisternis over. Mooi, en nu snel naar het tankstation!
John Sellekaers (Xingu Hill) trekt zijn hoed over zijn ogen en spuwt zijn pruimtabak westwaards, terwijl twee vreemdelingen hun trompet en gitaren in bedwang houden. Kortom, we begroeten een nieuwe Dead Hollywood Stars die in zesvoud Morricone in verband brengt met beats en popinvloeden. IJle gitaren scheuren door het zwerk en krijgen het gezelschap van hitsige trompetten en flippende elektronica. Deze 5inch minicd kabbelt aangenaam verder, terwijl we de bedenking maken dat dit muziek is voor trendy saloons, waar de echt ruige cowboys door kraaknette buitenwippers aan de klapdeur gezet worden. We hoeven echt niet naar het Wilde Westen: ook in combinatie met moderne landbouwvoertuigen en Oost-Vlaamse maïsvelden komt Smoke And Mirrors tot zijn recht.