De labelbaas van het Oekraïnse Nexsound voegt een overdosis galm toe aan zeer eenvoudige composities met akoestische gitaar en piano. De traag wegvloeiende klanken zorgen voor een soundtrackeffect, en Kiritchenko vult de stille gaatjes in het verhaal op met drones, subtiele geluidsexperimenten en veldopnames van de boerenbuiten. We zien de taferelen glasscherp voor ons. Een dikke boerin maant haar pestjong aan om zijn groenten op te eten. De pater familias gaat intussen op zijn mesthoop pissen, terwijl hij zich zorgen maakt om zijn puberzoon, die liever op een gitaar tokkelt dan de stiel te leren. De vervreemding wordt op deze cd compleet gemaakt door mooie tekeningen, een surrealistische collage en statements over tijd en ruimte. Mooi zo, en nu allemaal mijn erf af!