Het soloproject van Taavi Laatsit, alias Galaktlan, is één van die hoogvliegers uit het hoge noorden. Meer bepaald Estland. In 2002 schreven we al dat zijn belangrijkste inspiratiebron oude Russische sciencefiction films zijn. En ook zijn nieuw werk Constance heeft weer diverse verwijzingen naar de beeldcultuur. Zijn elektronische muziek is dan ook sterk visueel en heeft nog steeds dat atmosferische, dat warm organische geluid waarmee hij een ideale droomwereld schept en ver afblijft van de ordinaire soundscapes. Dit warme bubbelbad zit verankerd in een kader van ritmes. Meestal niet te nadrukkelijk aanwezig, maar ze weten op de juiste momenten de bovenhand te halen om een goed evenwicht te vinden tussen fictie en realiteit. Fictie: de droomwereld die Taavi creëert met warme geluiden. Zowel elektronisch gegenereerde, als samples uit oude televisieseries én echte instrumenten. En de realiteit: de minimale ritmische elektronische percussie die voor het nodige tegenwicht zorgt en in een trancedance song als Turbulents met succes de hoofdrol mag spelen. Een goed voorbeeld van het perfect samengaan van fictie en realiteit is de single Laanetage’. Een nummer dat hij een paar jaar gelden samen met Pastacas maakte, maar waarvan de opnames verloren gingen. Nu laten ze de song met succes herkansen en maakten ze beiden voor de cdsingle ‘Laanetaguse Suvi’ opnieuw elk een interpretatie van het nummer. Galaktlan geeft de folkgitaar van Pastacas een prominente plaats in zijn nummer, maar voorziet het van zijn warme gloed. Pastacas zelf wijkt niet af van zijn karakteristieke geluid. Dit betekent loepzuivere folk, jazz en eigenzinnige singersongwritermuziek die loodrecht staan op de tegendraadse onbegrijpbare stemfrases. Verder nog een spetterende electrorockremix door Barbariz en een nummer van Galaktlan, Bastas, dat niet terug te vinden is op het album. Ben je nog niet bekend met Khovi records uit Estland? Laat Constance dan een kennismaking zijn.