Toen ik vorig jaar ‘Terrible Angels’ voor het eerst op de radio te horen kreeg, werd die direct luider gezet. Ik was verrast door het bizarre, maar wondermooie liedje. Achter dit liedje gingen de zusjes Sierra en Bianca Cassidy schuil. Zij hadden toen net als Coco Rosie hun debuut ‘La Maison de Mon Rêve’ op de wereld los gelaten. Het werd één van de platen die ik koesterde in 2004 en nog steeds koester. Deze plaat eindigde dan ook hoog in mijn lijstje van 2004. Een goed jaar verder zijn we nu en daar is reeds de opvolger ‘Noahs Ark’. Opnieuw word ik verrast door het bizarre, minimale geluid dat mijn oren prikkelt. Ik word deel van de zoektocht die de zusjes ondernemen in hun wondere mythologische wereld bevolkt door bizarre creaturen. De kenmerkende lofi-aanpak blijft overheid op deze plaat, maar er sluipen hier en daar ook nieuwe elementen in. Hoogtepunten opsommen wordt moeilijk, maar toch een poging. De kenmerkende stem van Antony speelt een hoofdrol in ‘Beautiful Boyz’. Andere gast op deze CD is Devendra Banhart, het vriendje van Bianca. Op ‘Milk’ getuigen ze van hun liefde voor elkaar. ‘Tekno Love Song’ drijft op een heerlijk tokkelend, vervormd ritme. Op ‘Disounours’ sluipt er zowaar een stukje hip hop binnen. Ach, ik kan wel hoogtepunten blijven opnoemen. De zusjes hebben opnieuw een plaat gemaakt die ik koester en zal blijven koesteren. Wanneer worden de lijstjes voor 2005 samengesteld ?