Lelijke oude wijven. Galgen. Gekruisigde geraamtes omcirkeld door raven. De gotische aanblik van het artwork doet ons het ergste vrezen, maar we moeten eerlijk toegeven dat de zes vettige oorwormen van deze Italianen vlot naar binnen glijden. Zonder ook maar één moment af te wijken van de platgetreden genrepaden, is de doemmuziek van Corpoparassita de degelijkheid zelve. Diep gebrom, ijle elektronica, sinistere veldopnames en vervormde stemmetjes (gedenk de klagende monsterbaby in Eraserhead) zorgen voor een sfeervol halfuurtje. De zeer geloofwaardige mededeling dat de gesamplede kreten afkomstig zijn van echte verkeersslachtoffers, is voor mensen van uw slag ongetwijfeld een bijkomend argument om deze gelimiteerde mini cd in huis te halen. Als een label Deserted Factory heet kijken we niet raar op van contractuele fabrieksgeluiden. De percussionist van onder andere Canaan en Weltschmerz laat zich bij nacht en ontij opsluiten in industriële sites. Met zijn minidisc registreert hij dichtslaande veiligheidsdeuren, metalen gerammel en ronkende machines, die nadien computergestuurd vervormd worden tot industriële dreuntapijten. Het weze duidelijk dat Subinterior een eeuwenlange reeks voorgangers heeft. De Futuristen zetten de toon en generaties industriëlen hebben de machinekamer tot kunst verheven, inclusief surrealistische verpakkingen. Toch gunnen we deze Italiaan zijn cdr oplage van honderd exemplaren. Zijn Voorsprong DoorTechniek met authentieke geluiden blaast immers welkome koelvloeistof in ons warmgedraaid machineoor.