De naam van Holm deed geen belletjes rinkelen, maar zijn bio meldt wel dat hij de onbetwiste leider is van het uit Noorwegen afkomstige Dipsomaniacs. Die band heeft al meerdere albums uitgebracht vol ranzige psychedelische pop, waarop telkens weer een paar sterke nummers worden afgewisseld met nauwelijks beluisterbare rommel. Tijd voor een soloplaatje, al is het wel zijn tweede. Zijn eerste plaat onder de noemer Dipsomaniacs speelde de man namelijk ook al helemaal op zijn ukkie vol. Pas nadien zocht hij bandleden om live te spelen en samen verder platen te maken. In onze oren verdient de man het predikaat Lennon van het Noorden want s mans stem leunt bij momenten wel heel dicht aan bij die Beatle. Gelukkig voor ondergetekende, die gruwelt van bands als The Beatles, worden geregeld snuifjes Syd Barrett-gekte in de geluidsmix gegooid, waardoor we er toch in zijn geslaagd om de volledige cd te beluisteren. Een overwinning op onszelf, want ook dat Dylaneske mondmuziekske in Sunday Church Bells Chime werkt bij ons tenenkrullend. Toch vonden we twee pareltjes, Cut Me Loose en (A Good Taste Of) Everything, wat me deed verlangen naar die goede oude tijd toen singletjes nog alomtegenwoordig waren. Het zou een leuk stukje vinyl zijn geweest.