Vrij merkwaardige verzamelaar van een schimmig Frans label, zonder website of enige vorm van persinfo. Afgaand op het hoesje, kan men zonder al te veel fantasie stellen dat Comet Records zich kennelijk profileert als een thuishaven voor heruitgaven van obscuurder, ouder jazzwerk óf net hedendaagse elektronische jazz, op voorwaarde dat het experiment dan wel de Afrikaanse roots niet schitteren door afwezigheid. Comet Records’ jongste visitekaartje vormt echter een bizarre mengelmoes van allerlei jazzstijlen. Om met het goede nieuws te beginnen: het hoogtepunt van ‘Comet Jazz Beats’ is onbetwistbaar de boomlange pianist Randy Weston, hier aanwezig met twee (haast vanzelfsprekend) prachtige nummers, beide reeds uit 1969. Tony Allens afrofunk klinkt nog altijd even fris als vroeger. De rest van de bijdragen variëren van spannend mysterieus (‘Marathon Man’ van Bumcello), via onverwacht – dan denken we aan de Spaanse zigeunermuziek van Art Koniks ‘Clap’ – tot vrij ongeïnspireerde nu-jazz zoals voortgebracht door Nutropic. ‘Comet Jazz Beats’ is een buitenissig allegaartje met teveel matige nummers, zoveel is zeker. Een concept van uitzonderlijke variatie dat voor een platenlabel als geheel werkt, is daarom niet noodzakelijk een even goed uitgangspunt om een verzamelalbum mee samen te stellen.