Gitaren maken al langer deel uit van vidnaObmanas instrumentarium, maar Dirk Serries drijft zijn liefde voor de dreunkast thans tot het uiterste via een nieuwe identiteit. Slechts gewapend met gitaren en effectenpedalen laat FFB de ruimte resoneren met lang uitgesponnen (een gemiddelde speelduur van achttien minuten) vibraties en verpletterend trage akkoorden. FFB speelt in real time en wijst postproductie af. Hierdoor heeft deze dubbele cd een rauw analoog karakter, en schrikt onze rechterhersenhelft steeds even op wanneer de titelloze tracks hun eindmeet bereikt hebben. Diepe drones, seismologische echos (op hoog volume bewegen de muren) en verdoofd melancholisch gitaarspel dwingen de luisteraar tot meditatieve houdingen (wij verkiezen de Shavasana, maar dat wist u al) en ongewilde droomslaap. Wie graag horizontaal gaat op de tonen van Troum of SunnO))) zal met He Spoke In Dead Tongues nieuwe diepten ontdekken. Op 29 oktober zullen de fundamenten van CC Luchtbal alvast enkele centimeters dieper zinken wanneer Fear Falls Burning het voorprogramma van The Hafler Trio verzorgt. Met het gemak van de voorkennis kunnen we stellen dat vidnaObmana altijd al een dronegroep is geweest. Zelfs in de jaren 1980, toen tracks als Bring Out Your Dead obscure industriële cassettes, met titels als The Face That Must Die, sierden. Op deze retrospectieve cd vinden we opgeschoond bewijsmateriaal uit de periode 1984-1989. Alleen en in het gezelschap van tapelegenden als PBK, Big City Orchestra en Kapotte Muziek, wentelt Vidna Obmana zich in themas als de dood, wanhoop en religie. De angst wordt geventileerd via branderige noiseloops, samples en gestoorde vocalen (een zeldzaamheid in zijn oeuvre). Maar we (her)ontdekken vooral het atmosferische misbruik van getemde lawaaibronnen: geloopte synthesizerklanken worden uitwaaierende drones. Precies daarom was Vidna Obmana zo vaak een welkom rustpunt op onze C90 compilatiecassettes vol hatelijke pokkenherrie. Historici labelen deze release als een essentieel stukje in de vidnaObmana puzzel, en verzamelaars voelen een traan van dankbaarheid opwellen omdat alweer enkele onvindbare rariteiten van onterechte disintegratie gered zijn.