Een zuchtmeisje is Regina van Donna Regina niet. Haar stem mag dan ergens tussen die van Nico en Annie in liggen, haar uiterlijk heeft ze niet mee. Doet er ook niet toe, het gaat immers om de muziek, aan één Jessica Simpson hebben we al meer dan genoeg. Maar nu had de muziek van stewardess Regina Janssen, televisie- en filmmuzikant Günther Janssen en electronicus Steffen Irlinger op Slow Killer wat ons betreft wel iets spannender gemogen. Te veel wordt er verder geborduurd op dezelfde riffjes die soms toch wat origineler hadden gemogen. Zoals gewoonlijk laat Donna Regina de luisteraar niet in de kou staan, de warme klanken zijn alomtegenwoordig. Het nummer Mirame, Miraba steekt er met kop en schouders bovenuit, omdat het riffje daar wel de nodige spanning heeft en de klanken inmiddels tropisch warm zijn. Op Enemy No Enemy mag Thomas Fehlmann de co-productie verzorgen. Maar dat zorgt er nog niet voor dat wij het van het album heel warm krijgen.