La Rocca presents Marko On Sundays 2005

Weerklinkt hier hoongelach van verschillende Gonzoïsten? Ontwaren wij wederom gefronste wenkbrauwen en vertwijfelde blikken? Inderdaad, we grijpen hier even onze kans om de openheid van de muzikale geesten der Gonzolezer te testen. La Rocca is hoe dan ook sinds zeventien (!) jaar dé topclub van België. De ball room met het klauwende leeuwtje is onmogelijk te vatten: commerciële dansfenomenen vleien zich er ongegeneerd tegen underground dance. Het is geen trancediscotheek, maar je hoort er wel de betere variant van dat verfoeide genre, naast goa, progressive, funky en clubhouse, breakbeats, minimal en wat nog meer. Zowat iedere partyverslaafde van rond de dertig in België en Nederland kan moeilijk anders dan bekennen dat hij/ zij menige nachten heeft gesleten op deze plek. Velen onder hen zijn ook vertrouwd met de zondagen in La Rocca, waar lui die moeilijk afscheid kunnen nemen van een feestelijk weekeinde nog terecht kunnen, waar de merkchampagne rijkelijk vloeit en waar Vlaamse deernes die Lierke Plezierke in hun harten hebben getatoeëerd het vooruitzicht van de komende werkweek doen vervagen – nee, dit is geen plek voor lui met een afkeer van kleurrijk hedonisme! Wat de populaire en charismatische Marko recent serveert op dergelijke dagen des Heren kan je ontdekken op deze mix. Hoewel het niet de sterkste is van de man, is deze compilatie vooral door zijn veelzijdigheid erg te smaken. De overgang van de disco opener door Lifelike & Kris Menace naar de tech house van ‘Dirty Fusion’ (Ty Tek) is nogal geforceerd, maar vanaf dan ligt de flow voor lange tijd goed. Max Graham maakte van Santiago Nino’s ‘Believe’ een ronduit vette progressive track – armpjes in de lucht, iedereen –, het overbekende Mooncat is vertegenwoordigd met het clubby ‘U Got Me’, en Aril Brikha mocht gewoon niet ontbreken. Sommige vocalen zijn er soms teveel aan, maar dat neemt niet weg dat de gebruikte acapella van Cevin Fisher raak is: “We are the long words when everything is abbreviated…”. Onze absolute favoriet in deze mix is toch ‘Mismoplastico’ door Virtualmismo: een geslaagde hybride tussen een progressive trancetrack en een productie uit de Kompakt hoek. Wie durft?

tekst:
Tom Nys
geplaatst:
ma 5 jan 2015

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!