Drie jaar na debuutalbum The Catnap komt het Franse drietal Margo met een opvolger. In de tussentijd vercheen er nog een remixalbum, waarop onder anderen Schneider TM, Styrofoam en Wasteland hun gang gingen. Maar op Furtives Furies klinkt Margo wat minder experimenteel dan we op grond van bovenstaande namen mochten verwachten. Het album klinkt bij vlagen iets te veel naar begin jaren tachtig, gladde elektronica, al is de invloed van bijvoorbeeld een To Rococo Rot ook niet ver weg. De kinderlijk lievige zang van Melanie doet weer wat denken aan commerciëlere dingen als Lio, maar dan horen we vooral in de instrumentalere gedeelten – Lali Puna ineens voorbijkomen. Furives Furies is geen slecht album, maar wel een veilig. Men blijft binnen kaders, grenzen worden niet opgezocht, en dat maakt het allemaal wat vrijblijvend. Maar Margo doet ook aan video, mode en kunstinstallaties, dus wellicht dat de muziek in dergelijke settings wat beter blijft beklijven dan in de huiskamer.