Eén van Schotlands best bewaarde geheimen is Richard Youngs, die sinds begin jaren 1990 een hoop albums uitbracht waarop hij op hoogst originele wijze vertrekt van het minimalisme van mensen als Terry Riley, onderweg rakelings de folk en blues passeert, hou Loren Mazzacane Connors in gedachten, tot abstracte geluidscollages. Op zijn nieuwste worp, The Naive Shaman beperkt hij de muzikale input grotendeels tot basgitaar, loops en een reeks digitale computereffecten, waarboven Youngs ijle stem weerklinkt. Songs als Sonar In My Soul roepen de verlaten Highlands op, uitgestrekte landschappen waarin een lichte bries de mistbanken langzaam uit elkaar drijft.