Deze reis start in Nederland en het wordt geen vrolijk uitstapje. Al vanaf plaat één van dit kwartet gaat het er niet echt vrolijk aan toe. Audiotransparent laat een geslaagde mix horen. Elementen uit de americana-traditie van blues, folk en country worden gekoppeld aan het melancholische geluid van Engelse bands als Tindersticks en Copenhagen. Wat op Nevland vooral slepende, intense nummers oplevert waar niks op aan te merken is. Het klinkt misschien allemaal niet origineel, maar het is wel degelijk materiaal. De Berlijnse huiskamervlijt van Daniel Bürkner is minder afgelijnd. Dunaj etaleert zich als een schetsboek waar stilte en field recordings aansluiten bij ingetogen akoestische post-rock. Een zwaarmoedige, maar ook mooie plaat. Vervolgens gaat het richting lichtstad. Franck Rabeyrolles en zijn project Double U zet u best bovenaan uw verlanglijstje. In zijn huisstudio maakt hij een synthese van de singer-songwritertraditie en de digitale sector waarin hij zowel uit de dance als uit de soundscapes leent. Binnen het kader van deze vier melancholische cds klinkt Double U redelijk opgewekt. En naast traditie is er zeker plaats voor luchtige pop, humor en aanstekelijke ritmes. A Bottle In The Sea is niet te bombastisch, is zeer herkenbaar en bevat de juiste dosis catchy popmelodieën. Het Amerikaanse Everything Is Fine gaat meer richting rock-n-roll. De neerslachtige sound van Marc Manning en de zijnen doet vermoeden dat hun groepsnaam niet bepaald hun levensmotto is. Manning is naast een verdienstelijk songschrijver ook schilder en fotograaf. Ghosts Are Knocking On Walls is een heruitgave en daar kunnen we Track Records alleen maar dankbaar voor zijn. Hun lo-fi sound en pittige rock vermengd met melancholische americana werkt zeer goed. Een aanrader voor iedereen die niet genoeg krijgt van de songs verzamelaars van Acuarela records.