Stel je eens voor dat Canada zo groot was als Nederland. Dat zou wat zijn. Op elke hoek van de straat minstens één succesvolle band, in elke lokale kroeg topoptredens van diezelfde mensen. De Broken Social Scene-clan zou zo een klein dorpje kunnen vullen. Gelukkig is de kwaliteit van het aanbod vrij consistent. En gelukkig hoeven we Canada niet eeuwig te associëeren met Neil Young fans in eeuwige houthakkershemden.
Even een Canadese stand van zaken. Wat hebben we? Neil Young: heel erg oud. Tragically Hip: tragically dood. Cowboy Junkies: uitgerangeerd. Godspeed You! Black Emperor: waarschijnlijk eindeloos aan het vergaderen waar het uitroepteken nu te plaatsen. Dus is er plaats voor een nieuwe lichting en die doet het goed. Stars, Broken Social Scene, Buck 65, The New Pornographers, Arcade Fire. Een leuke verzameling indie bands en met Wolf Parade erbij is de pret nog lang niet over. Het viertal uit Montréal neemt vol vertrouwen plaats in het sterrenelftal van Sub Pop en met de hulp van Modest Mouse zanger, Isaac Brock, als producer is de indie creditafdeling ook erg tevreden. De invloed van Brocks eigen band is niet min op Apologies To The Queen Mary. Wolf Parade houdt namelijk ook wel van een jolige maar bitterzoete partij indierock. Een categorie waarin Arcade Fire vorig jaar nog hoge ogen gooiden. Het is dan ook niet zo vreemd dat Wolf Parade met dat stel landgenoten wordt vergeleken. Shine A Light en Modern World passen met hun whoo-hoo-hoo koortjes namelijk mooi in het rijtje Where Is My Mind, Float On, Wake Up. Zangers Boeckner en Krug delen de zangpartijen, maar verschillen in wezen niet veel van elkaar. De een wat donkerder (Boeckner), de ander iets uitbundiger (Krug). Beide stemmen hebben wel iets weg van David Thomas (Pere Ubu) en Frank Black (Pixies). Kortom, een krachtig debuut van wederom een Canadese belofte.