Monnette Sudler is geen grote bekende in de muziekwereld. Zelfs kenners van het betere soul- en jazzwerk zal het behoorlijk wat moeite kosten om de uit Philadelphia afkomstige gitariste te plaatsen. Geheel ten onrechte, want haar jongste album ‘Meeting Of The Spirits’ is een bijzonder knappe plaat geworden, vol tedere en zachte gitaarsongs. De meeste nummers concentreren zich op het beproefde, sobere geluid van stem en gitaar; op een enkel nummer krijgt ze begeleiding van een eenzame trompet of zoals in ‘Afro-Blue’, van Afrikaanse percussie. Daarenboven kenmerken alle liedjes zich door een lieflijk, transparant karakter. In tegenstelling tot veel van haar jazzcollega’s zijn Sudlers spaarzame gitaarsolo’s (zoals b.v. in ‘The Healing Song’) geen show-element, doch net perfect geïntegreerd in de songs – een natuurlijk voortvloeisel van de melodieën, zo je wilt. Laat je niet verrassen door de conventionele middelen van dewelke Sudler zich bedient: er valt veel te ontdekken op in ‘Meeting Of The Spirits’! Bij wijze van voorbeeld vermeld ik de met zacht geneurie ondersteunde duimpianosolo op het einde, of de verstilde akoestische funk van het bloedmooie ‘Bottled In’. Als je deze song hoort, vallen de tranen moeilijk te bedwingen: lang geleden dat een plaat nog zoiets met me uithaalde. Zonder twijfel is Monnette Sudler zo’n zeldzame rasmuzikante die nog de kracht van subtiliteit en nuancering ten volle begrijpt. Essentieel.