Kijk eens aan, de Londense deejay Danny Ramling zit inmiddels achttien jaar in het vak, en dat is ja, ja – zowat de gemiddelde leeftijd van mijn vorige vriendinnetjes. Ze moesten eens weten dat deze man in de ban raakte van de dance scene in Ibiza toen zij nog in de luiers lagen. Dan ging het snel; van Shoom naar Metrogroove, van KISS FM naar BBC 1, van soul, reggae en funk naar house en acid en stilaan alles daar tussen wat een mens blijmoedig doet bewegen. Maar wanneer dit jaar afloopt, houdt Rampling zijn deejaycarrière voor bekeken want de man stort zich op het restaurantwezen. Vandaar dat deze compilatie een beetje opgezet is als een overzicht en dan ook bijzonder overvloedig aandoet: achtenveertig tracks op drie cds zowaar, waarvan het merendeel de allure van een klassieker heeft. Het eerste schijfje bevat Ten City, SExpress, Ralphie Rosario, Inner City en Dan Hartman, en is bijgevolg een lekkere hap voor liefhebbers van de prille (elektronische) dansmuziek. Op de tweede cd mixt Rampling op degelijke wijze vocal house en disco house van de variant waarvoor Defected bekend staat. Hier kan je de gebruikelijke tracks vinden van bijvoorbeeld Dubtribe Sound System, Joey Negro, Gregory, Kings Of Tomorrow en M.A.W. ; enkele pittige drankjes die breinverdovend werken moeten volstaan om je naar hartelust te laten ronddartelen en mee te kwelen. Alsof dat nog niet genoeg is, koos Rampling voor de derde cd zalige nummertjes met Balearische roots of invloeden. Dit is zonder meer de betere pop en soul waarbij de liefde, de exaltatie en het zonnige eilandgevoel overheersen. Barry White zingt Its Ecstacy When You , Chris Rea bewierookt zijn Josephine met funky tederheid, Isaac Hayes doet een triootje op Moonlight Loving. De familie Womack maakt van het leven een balspelletje en Love Unlimited Orchestra brengt voor de hardleerse zwartkijkers onder ons hun Love Theme. Hoor je de golven aanspoelen op het strand? Als dat ruisende geluid niet overstemd wordt door het gejoel van Britse dronkelappen, irritante venters en hitsige punters, dan zit je helaas op een Ibiza dat alleen nog bestaat in nostalgische droomwerelden. De werkelijkheid, tja Laten we die maar ontvluchten.