Al jaren vind je producties van Jesper Dahlbäck terug in speellijsten van de meest diverse deejays: van deep houseadepten tot electroliefhebbers en knallende technofanaten, velen lijken het materiaal van deze Zweed te smaken. Met landgenoot Thomas Krome richtte hij halverwege de jaren 1990 het labeltje DK op, dat als achtste release Murder Was The Bass uitbracht. Die track werd één van de meest gedraaide technobommen van 2003 en dat succes werd wat later haast herhaald met DK9, The New Beginning. Dit album van DK7 is een uitloper van de 12inch The Difference, waarvoor Dahlbäck in 1997 aan de slag ging met de in Stockholm wonende Ier Mark OSullivan (The Mighty Quark) als zanger. Het resultaat paste perfect in de Output catalogus, en werd dan ook met toevoeging van enkele remixen waarvan vooral de versie van Martin Landsky ons bijbleef heruitgegeven door Trevor Jackson. Met zijn donkere baslijnen en dito keyboardstukjes en de in een popstructuur gegoten zanglijnen van OSullivan komt dit project dicht in de buurt van electropop zoals we dat kennen van vooral Depeche Mode. Het stemgeluid van OSullivan is daar uiteraard in hoofdzaak verantwoordelijk voor. De Ier klinkt nochtans minder doorleefd en gepassioneerd dan Gahan, maar hij doet zijn uiterste best om aan diens tragiek te tippen. Ook de frequente vergelijking met Darren Almond loopt wat spaak, want daarvoor horen we te weinig seks. Disarmed gaat dus niet uit van een origineel muzikaal idee, maar slaagt er toch in enkele leuke songs op ons los te laten. Bovendien was Dahlbäck er snel bij toen acid terug in de scene opdook. Met DK7 teert hij veelvuldig op de (softwarevariant) van de 303; tracks als Fade In Tomorrow en het eerder genoemde The Difference’ worden er op een geslaagde manier door bepaald. Opvallend is ook het stevige gitaarwerk van Oasis’ Andy Bell op onder meer ‘White Shadow’. Anderzijds dient gezegd dat de kracht uit vele nummers werd gedraineerd door de gladde productie en weinig pompende beats. Dat zal inderdaad een opening creëren naar het grote publiek, maar het valt op dat de tot nu toe verschenen 12inch remixen naar onze smaak heel wat interessanter zijn. Kortom een goed album, maar er had zeker meer in gezeten.