Het toverwoord tegenwoordig is minimal. Je zet vier kale bastonen naast elkaar en hoppa, we hebben weer een minimal housealbum. Maar zo makkelijk komt de minimale houser niet weg bij de kritische Gonzoconsument. Er moet natuurlijk wel iets meer worden gebracht dan die vier strepen op het palet. De Duitse Chileen Martin Schopf brengt die benodigde extras briljant op Los Siete Castigos. Sterker nog, misschien is Schopfs album onder de naam Dandy Jack And The Junction SM nog interessanter dan Villalobos Thé Au Harem DArchimède op hetzelfde Perlon-label. Dat komt door het inventieve geluidsgebruik van Dandy Jack. Op Globe Trottel klinkt een piepend geluid alsof er lucht ontsnapt uit een nauwe ballonopening, terwijl een Zuid-Amerikaans aandoend percussie-instrument het ritme aangeeft. Op Video Taceo lijkt een olifant bronstig te roepen om een paringskandidaat en zo gaat het verder met de bijzondere geluidsverzameling. Overal duiken koddige en inventieve geluidjes op. Werd er eerder gepingpongd tussen Detroit en Duitsland om de dansmuziek verder te brengen, nu lijkt de Duitsland-Chiliconnectie de hoogste ogen te gooien. Dansliefhebbers dienen de naam Dandy Jack And The Junction SM in hun geheugen te planten want hier gaan we meer van horen!