‘African Flash-back’ vormt het laatste deel, de ultieme getuige van het muzikaal wedervaren van drie grote Franse jazzfiguren op hun tocht in Afrika. Ruim vijftien jaar geleden reisden ze voor het eerst af naar het reusachtige continent om er op te treden op het jazzfestival van Brazzaville. Magnum-fotograaf Guy le Querrec trok mee om hun belevenissen op de gevoelige plaat vast te leggen. Hun avontuur kende succes en werd meermaals herhaald. Om het een en ander te gedenken, boksten de vier vrienden nog een laatste kruisbestuiving in elkaar, en zodoende verscheen onlangs bij Label Bleu deze cd. Vergezeld van een honderd pagina’s tellend fotoboek, brengt ze verslag uit over Afrika. De muzikanten hielden bewust vast aan hun eigen stijl en meden flauwe of goedkope recuperaties van Afrikaanse muziek. Op ‘African Flash-back’ alvast geen etnomuzikaal kolonialisme. Integendeel, het album ligt vrij goed in het verlengde van wat Louis Sclavis (klarinet & sopraansax) doorgaans brengt; ook Aldo Romano (drums) en Henri Texier (bas) lijken in hun gewone doen. Het rustieke hoempadeuntje ‘Surreal Politik’ vormt in zijn bedrieglijke eenvoud een aanklacht tegen de politieke situatie van menig Afrikaans land. Bij ‘African Panther 69’ klinkt de wild uithalende saxofoon van Sclavis al even vervaarlijk als het gelijknamige roofdier. Een heleboel van dergelijke nummers maken het album boeiend. Helaas doorbreken ietwat kleurloze composities zoals b.v. ‘Derrière le Sable’ of ‘Le long du temps’ af en toe de spanningsboog van het geheel. Geen absolute topper, maar toch een degelijk werk.