2002, we horen op de radio een bizar klinkend nederlandstalig nummer. Poëtisch en ongrijpbaar tegelijkertijd. Het blijkt Voor ik vergeet te zijn van Spinvis, het muzikale pseudoniem van Erik De Jong. Deze muzikale knutselaar uit Nieuwegein of all places is nu terug met Dagen van gras, dagen van stro. Was de eerste CD nog volledig met loops en samples op zijn zolderkamertje in elkaar geknutseld wordt op deze plaat een breder instrumentarium gebruikt. De teksten zijn nog altijd in dezelfde poëtische, absurde stijl. Je begrijp nog altijd niet goed waar ze over gaan maar je wordt wel meegenomen in een feërieke sprookjesachtige sfeer. Als we één thema moeten zoeken in de teksten is het het omgaan met anderen. Eenvoudig is dat niet altijd. Het magnum opus van deze plaat is Lotus Europa dat drijft op eerst een donkere drumbeat en een piano die alle kanten op drijft. Later komen daar allerlei instrumenten bij die het nummer stilaan laten openbloeien. Maar het blijft altijd ingehouden. Bijna 12 minuten later kijken we verdwaasd rond. We zitten nog in onze woonkamer. Waar gaat dit over ? Stukjes tekst hebben ogenschijnlijk niets met elkaar te maken en toch ook weer wel. Ongrijpbaar. De waanzin besluipt ons. Gelukkig worden we niet gek. Spinvis blijft alleszins uniek in de nederlandstalige popmuziek. En nee, ik vind oesters niet geil. Maar goede oesters kunnen wel lekker zijn !