Een tekstboekje vol lovende woorden over Yusa, geplukt uit allerlei gezaghebbende muziekbladen; een backcatalogus van nóg een plaat en zelfs een live-dvd: je moet als recensent behoorlijk op je hoofd zijn gevallen om nog een verkeerd woord te durven schrijven over deze artieste en je aldus oeverloos belachelijk te maken. Toch gaat deze jongen niet helemaal mee in de hype rond ‘Breathe’. Eerst het goeie nieuws: de nummers waarmee het album opent, zijn degelijke, doch niet kwalitatief uitzonderlijke Cubaanse popdeuntjes, vermengd met een flinke scheut jazz. De Braziliaanse muziekinvloeden voelen daarbij aangenaam verfrissend aan op de Spaanstalige plaat. Tijdens het vierde nummer verliest Yusa flink wat krediet door een vrij slechte midtempo jazzy latin popsong, compleet met een prominent aanwezige clichématige elektrische bas, te presenteren. Titelnummer ‘Breathe’ krijgt af te rekenen met een povere mastering, iets wat helaas ook opvalt bij ‘Flash’ en ‘Time Is Just A Shadow’. Een strak geluid en funky productie zijn basisvereisten als je je wil begeven op het kunstmatige terrein van de nu jazz. Trouwens, een dergelijk genre laat zich eigenlijk niet spelen door een conventionele live-band. Yusa heeft ongetwijfeld potentieel, maar de Cubaanse muzikante zou op zoek moeten gaan naar andere muzikanten en vooral naar een andere producer. Zoals ze nu bezig is, musiceert ze te voorzichtig, te afgemeten.