Kid Congo staat al jaren niet meer in het middelpunt van de belangstelling. Dit wil echter niet zeggen dat de man geen invloedrijke carrière achter de rug heeft. Hij was de instigator van het legendarische Gun Club waarin hij samen met Jeffrey Lee Pierce muzikale geschiedenis schreef. Nadien maakte hij deel uit of musiceerde hij samen met een resem artiesten wier naam weinigen als onbekend zullen overkomen: hij diende mee als inspiratiebron voor de oprichting van Nick Cave & The Bad Seeds, werkte met zowel Julee Cruise als Lydia Lunch, Little Annie, Michael Gira en Foetus en bij de legendarische bands The Cramps en Die Haut. Een hele meneer dus die nu al tien jaar New York als residentie heeft en met zijn nieuwe groep de ondergrond van zijn stad in kaart probeert te brengen op Philosophy And Underwear. Echt geslaagd is deze plaat echter niet. Alle nummers luisteren gezapig weg, roepen een nachtelijk en soms behoorlijk zwoel sfeertje op, maar hoogtepunten in welke vorm dan ook, ontbreken. Onderwerpen als in leder gehulde SM-liefhebbers en onbeantwoorde of onmogelijke liefdes mogen dan al met een humoristische noot worden behandeld, de monotone voordracht van Kid Congo verhindert variatie. Op het staalkaartje van het Transsolarlabel zijn het dan ook niet de tracks van Kid Congo die voor de hoogtepunten zorgen. Hoogtepunten op deze compilatie zijn de tracks van Quintron met gastrolletje voor zijn zotte eega Miss Pussycat, een evidentie ondertussen gezien zijn zeer te smaken output tot nu toe, en Boy From Brazil. Diens album Pointless Shoes is er eentje die we nog niet hebben beluisterd, maar wel, na het horen van de twee tracks op deze compilatie, onmiddellijk hebben aangeschaft. Verder nog behoorlijk zijn de nummers van Viva LAmerican Death Ray Music en het afsluitende Insomnia van Monochrome, wier andere nummer daarentegen tenenkrullend slecht is. Een wisselvallig staalkaartje van een toch wel fijn label aan het sleazy front.