Die Hennen Zhne

Na enkele matige pianomanipulaties, slaagt David Jackman er opnieuw in om onze zinnen maximaal te prikkelen via een gelimiteerde 3inch cd met verzamelde archiefopnames. ‘Die Hennen Zähne’ grijpt terug naar de old school schraapperiode van de Meester. Het is weer een drukke dag op het stort. In de glascontainer speelt iemand op een Tibetaans blaasinstrument, terwijl zijn moegetergde chef ritmisch op de wanden beukt. Deze sterke mix van concrete geluiden (metaal en glas) en sferische drones is een must voor Organumfans van het eerste uur, en zal zeker ook in de smaak vallen van liefhebbers van vernielzuchtige projecten als The Haters of The New Blockaders. Van de schroothoop naar de loodgieterij is een kleine stap voor (pv). Zeker wanneer onze centrale verwarming ondergrondse lekken vertoont, en we als geen ander vertrouwd zijn met het geluid van waterdrukverlies in metalen buizen. Al in 1985 ervaart Asmus Tietchens hetzelfde genot wanneer hij de afvoer van het studiotoilet prepareert met microfoons. Zijn ‘Hydrophonien’ worden op lp uitgebracht door het obscure (met Bijbelcitaten doorspekte) A-Mission Records, en de moederversie van ‘Seuchengebiete’ is vandaag een felbegeerd verzamelobject. Deze gelimiteerde cd heruitgave schoont de originele opnames op (ruisverwijdering) en voegt het nooit eerder uitgebrachte ‘Hydrophonie 4’ toe als bonus. We hoeven geen verwarmingsinstallateurs te zijn om de concreet dreunende historische waarde van deze release te erkennen. Dit is beklemmende industriële muziek in de ware zin van het woord, die het niet moet hebben van goedkope shockeffecten of taboeonderwerpen. Essentieel. Zoals wel vaker leidt een festival in het Bremen Lagerhaus tot een titelloze vinylnageboorte. De deelnemers vullen elk één kantje van een 7inch. Hoogtepunt Z’ev eert zijn gloriedagen in de jaren 1980, toen hij op vurige wijze metalen voorwerpen verbouwde in repetitieve sjamanenrituelen. John Duncan verkent de grenzen van onze verdraagzaamheid met statische ruis, en Fear Falls Burning (zie Gonzo 73) en Aidan Baker zoeken hun heil in meditatieve drones. Driehonderd snelle beslissers ontvangen ook een gesigneerde dubbele cd waarop alle participanten elkaars werk vervormen. In Gonzo 70 drukten we al onze waardering uit voor de lp ‘Still Valley’. Het subtiele dreunmeesterwerk (licht gestoord met metaal en kortegolfmanipulaties) krijgt thans een verdiende cd heruitgave. De esthetische achteruitgang (uiteraard komt het mooie katachtige snijwerk beter tot zijn recht op elpeeformaat) word gecompenseerd door een bonusnummer. Met fijne groepsleden als Andrew Chalk, Jim O’Rourke en Christoph Heemann, is stil genot gegarandeerd.

tekst:
Gonzo (circus)
geplaatst:
ma 5 jan 2015

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!