Het Finse viertal rond opperhoofd Ruoja, die in een eerder leven zijn krachtige strot al op het satansspel zette bij Amorphia, is toe aan zijn vierde album. Al van bij aanvang kozen de Finnen voor een piekfijn verzorgde productie van hun albums, wat niet altijd evident is binnen het black metal genre dat de heren beoefen(d)en. Geen idee hoe de band er zelf over denkt, maar wij vermoeden dat ze toch stilaan wegdrijven van black naar wat eerder als dark metal kan worden bestempeld. Sfeervolle keyboards maken de sound zwaarder en geven de in midtempo gespeelde nummers eerder een melancholische donkere tint mee. Zwartgallige apocalyptische nachtmerries zijn namelijk ver te zoeken op deze plaat. Satan is veraf, de Finse mythologische wezens die nog in de diepe wouden van het land voor wilde feestjes zorgen, komen duidelijker in het vizier. Zeker als ze dood zijn of stervende. De tien tracks liggen gemakkelijk in het oor, luisteren vlot weg en door de krachtige zang en de goede productie laten ze een zeer goede indruk na. De band brengt nergens ook maar enige vernieuwing, maar als je als kwartet een reeks compacte songs kan schrijven die lekker beuken, geen seconde vervelen en waarvan fragmenten ook nog in de kop van de luisteraar blijven hangen, dan maak je oerdegelijke metal die gehoord mag worden en die beter is dan het gros van het peloton. Äpäre is een plaatje voor elke dag, dat toelaat tegelijk iets anders te doen.