1980-1986

‘This is the day I lose complete control’ is de openingszin van SIGLO XX’s (single)debuut ‘The Naked And The Death’. Sonoor slepende synthesizer, tromgeroffel en een metaalachtig gitaarspel dat je deed twijfelen of toch niet zijn hele leven in een cité in Sledderlo had gewoond in plaats van in een grauwe Londense arbeidersbuurt. Het geheel vormde een hypnotiserende cocktail. Met deze cult-klassieker zette de groep meteen haar eigen krijtlijnen uit.
We schrijven 1980 en uit de diepste ingewanden van de Limburgse spookstad Genk stijgt muziek op zwarter dan de zwartste mijnwerker die ooit terug naar boven is gekomen. De invloed van Joy Division is duidelijk. Doem maar geen defaitisme. Integendeel, meer nog dan voor muziek stond SIGLO XX voor een levenshouding. ‘Opdat de dood ons levend vindt & het leven ons niet doodt’, vermeldt de hoes. Het was de voorpagina van een brochure uit de reeks “berichten uit de autonomie”. Van Zürich tot Amsterdam over Bologna zetten geregeld grote groepen een stad overhoop. Aan het anarchistische blad Kladaradatsch! ontleenden enkele groepsleden later de naam voor een productiehuis voor televisprogramma’s zoals het immens populaire ‘Morgen Maandag’. Deze verzamelaar geeft mooi de evolutie van de band weer. Geleidelijk aan is er meer aandacht voor experiment. ‘Guilt and Desire’ zwalpt tussen Tuxedomoon en Dead Can Dance. In ‘Babies on a Battlefield’ horen we The Pop Group. Dit was ‘Andere tijden’ over naar de onze.
Na 20 jaar startte ex-Siglo XX-er Guido Bos, met het UAPS project, Unther A Purple Sky. Dwz een cd maken met een simpele homecomputer en legale gratis software en yes het is nog gelukt ook. Gothic parties en aanverwanten zullen er wel bij varen. Beluister gemaskerd!

tekst:
Gonzo (circus)
geplaatst:
ma 5 jan 2015

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!