Understatement van de maand: Belgische douanediensten en experimentele muziek zullen nooit de beste vrienden worden. Maar dit pakketje was het lange wachten waard. Want met Bomis Prendin is het goed kersen eten: dit is namelijk outsiderrock extraordinaire. Niet toevallig figureert dit vijftal (ex)-kunststudenten uit de buurt van Washington DC op De Lijst, het mysterieuze overzicht dat bij het debuut van Steven Stapletons Nurse With Wound was gevoegd en sindsdien mythische proporties heeft aangenomen in kennerskringen van extreem oorvoer. Een lijst ook die doorwinterde obscuriteitenfetisjisten na jaren nog tot bescheidenheid noopt. Tussen een hele rist krautrockers, avant-gardecomponisten en diverse Zweedse, Franse en Italiaanse progressieven figureren ook enkele tijdgenoten (anno 1979 dat heet) waaronder het excentrieke Bomis Prendin. Met een naam die door de computer werd samengesteld en groepsleden die schuil gaan achter bizarre pseudoniemen als Corvus Crorson of Hungry Isaac Hidden had men niet misstaan in de discografie van Ralph Records, het Residents-label dat ook vreemde snuiters als Club Foot Orchestra of Renaldo & The Loaf huisvestte. Test en Phantom Limb, twee ultra-zeldzame flexidiscs uit 1979 en 1980, werden indertijd op juichende kritieken in de ondergrondpers onthaald en krijgen nu een verdiende digitale oppoetsbeurt. De beknopte, dadaïstische collages op speelgoedinstrumenten en spotgoedkope wegwerpapparatuur verwijzen impliciet naar de vroege industriële muziek en de cassettecultuur van begin jaren 1980, en met name het minder naargeestige werk van de prille Throbbing Gristle. Anderzijds heeft hun nofi-wave vol elektronische spielereien, surreële humor en spacy effecten genoeg charme en pioniersgeest om ook na een kwart decennium nog te boeien. Verrassend genoeg bleef de groep een sluimerend bestaan leiden. Trap DOr bevat een selectie nummers van de laatste vijftien jaar, in de schemerzone tussen instrumentale wave, trage garagepunk, mechanische elektrorock en groezige psychedelica. Met name het werk van Chrome, nog zon onvolprezen en legendarisch proto-futuristisch rockensemble, is een voor de hand liggende referentie. Dit is onversneden indie zonder enig compromis en dus krijgt de luisteraar gratis en voor niets een uit de kluit gewassen addendum Up to My Ears van maar liefst 10 uur muziek of 174 afgewerkte nummers – geen repetitiegeklooi of halfbakken probeersels – cadeau. Bomis Prendin kan zonder blozen figureren tussen Amerikaanse experimentele rockpioniers als MX 80 (Sound), Debris, Vertical Slit of de eerder geciteerde Residents en Chrome. Wat ons betreft de ontdekking van het voorjaar en minstens evenwaardig aan de nowave-archieven op Acute of Ze Records. Elke eurocent van uw zuurverdiende centen waard. Kopen! Nu! Doen!