Een dodelijke injectie als groepsnaam en een vleugje cultuurpessimisme van H.G. Wells op de A5 verpakking: de geluidsdosissen van dit Belgische trio hebben geen opbeurende bijwerkingen. Na twee releases in eigen beheer is deze cd hun eerste grootschalige release. Experimentele elektronica mengt zich met de gebruikelijke dark ambient ingrediënten: gemanipuleerde koren, samples, trage drums en ondergronds gedreun. Maar LD50 injecteert ook nog een flinke scheut verwijzingen naar de kosmische synthesizerschool (Klaus Schulze op de afdeling intensieve zorgen) in het totaalgeluid. Hierdoor wordt af en toe de illusie van warmte opgewekt, alvorens de lijkstijfheid definitief intreedt. Ook mediteren is toegestaan, al is de kans op aangenaam (of überhaupt) ontwaken erg klein.