De fanfare die Dick van der Harst samenstelde, lijkt in weinig opzichten op de gezellige dorpsfanfares, zoals die in de film van Bert Haanstra optreden. De maar liefst 33-koppige fanfare Banda Azufaifo combineert de gebruikelijke bezetting van koperblazers, saxofoons en slagwerk met dubbelrietinstrumenten uit de Cobla (een traditioneel Catalaans orkest). Dat leidt, behalve tot een overdonderend blazersfront, tot een bijzondere combinatie van warme koperklanken met het scherpere geluid van tibles en tenoras. Dit samen krijgt de luide, afgemeten ruggesteun van de snaredrums. Van der Harst, componist in residentie bij Het muziek Lod, verkoos de naam Banda in plaats van fanfare vanwege de ruimere bezetting. Maar ook verwijderen zijn composities zich van het gewoonlijke fanfarerepertoire. Ze klinken weinig rechttoe rechtaan, met hun onverwachte maten, tegenritmes en elementen uit diverse muzikale windrichtingen. Inspiratie haalt Van der Harst uit jazz, klassiek, laatmiddeleeuwse en vroegrenaissance muziek, marsen en volksmuziek (naast nieuw gecomponeerde stukken zijn er bijvoorbeeld ook bewerkingen van traditioneel Bretonse, Catalaanse en Vlaamse liedjes). Door die wisselende en niet steeds makkelijk in het oor liggende maten waarschijnlijk ook niet eenvoudig te spelen muziek, maar de inzet van de Banda-leden laat zich op volle kracht horen. De verrassende muziekstukken, die Banda Azufaifo sinds twee jaar ten gehore brengt, zijn nu te beluisteren op de cd Dead Slow. Dit plaatdebuut, live opgenomen in het Gentse Kunstencentrum Vooruit, brengt de power, gedrevenheid en het enthousiasme van de Banda meeslepend over. Volumeknop omhoog!