Nachtelijke schermutselingen. In de donkere ruimte bewegen twee hoofden op en neer. Heftig draaiend aan knopjes en schuifjes. Microfoons laag bij de grond, omgeven door een mist van marijuana rook. Als je huisgenoten bent, zoals Eric Copeland van Black Dice en Animal Collectives Dave Portner (aka Avey Tare) dan laten zulke perikelen niet lang op zich wachten. Copeland en Portner gaven het zelfs een naam en ‘Dead Drunk’ is alweer het tweede album van hun Terrestrial Tones. De twee balanceren gevaarlijk op de rand van doelloos pielen en efficiënt sfeer scheppen. Waarschijnlijk afhangend van je gemoedstoestand. Dubby drones, falsetto vocalen die verborgen gaan onder een laag lo-fi afval. Soms werkt het, soms ook niet. The Sailor is precies wat je verwacht van een Black Dice/Animal Collective samenwerking. Delirische vocalen achter dubby plakbeats en analoge synths die keer op keer hetzelfde, hypnotiserende patroon herhalen. Gargoyle is veel te kort voor de potentie die erin schuilt. Weer die gedempte vocalen en deze keer een rondcirkelende drone zoals Throbbing Gristle ze wel eens liet horen op hun meest ambient. Een, bijna plichtmatige, climax blijft hier uit en is afwezig gedurende het hele album. De spanning die de drones en vocalen verzamelen komt zo nergens echt tot uiting en dat is toch een gemis. Dead Drunk is als een lekkere soep zonder balletjes en iedereen weet dat die toch echt essentieel zijn.