Cdtjes die er net als vinylplaatjes uitzien, leuk is het wel. Alleen opletten dat we met een benevelde kop het schijfje niet op de verkeerde apparatuur afspelen. Het zal troubadour Damien Youth, die al meer dan twintig jaar platen maakt, alvast hespeworst wezen. Als hij zijn platen maar uitgebracht en onder de aandacht krijgt, dan is zijn queeste geslaagd. Phantoms Of Fables kwam tegelijk met het album Stitches tot stand, en beide albums geven wellicht een complementair beeld van de huidige stand van zaken ten huize Youth. Het label Camera Obscura brengt echter alleen Phantoms Of Fables uit, Stitches is slechts via het kleine Zygote verkrijgbaar. Orkaan Katrina raasde door het huis van Youth, wat meteen de beeldtaal van verlaten straten, verlies, eenzaamheid en allesoverheersend water verklaart. Sommige liedjes lijken op het eerste gehoor dan wel happy, de teksten vertellen een ander verhaal. De donker gestemde singersongwriter die op deze plaat moeiteloos aan het folkidioom ontsnapt, roept een resem grote namen op, die hij nergens kopieert maar wel volledig naar zijn hand weet te zetten: Syd Barrett, Donovan, Robyn Hitchcock, Nick Drake, Roy Harper de vroege David Bowie en zelfs die twee zeurpieten Simon and Garfunkel, ze vormen allemaal een inspiratiebron. Het verwondert dan ook niet dat Damien Youth inmiddels een stevige cultstatus heeft verworven. Luister naar I Know Where Robyn Hitchcock Lives en Doll Child en ook u ontsnapt niet meer. Het uit Pisa, Italië afkomstige The Strange Flowers grossiert eveneens in het betere liedje anno jaren 1960. Vijf van de zeven aanwezige nummers zijn heel schatplichtig aan het werk van opperpsychedelicus Syd Barrett. Het citaat in de binnenhoes van diens hand versterkt dit idee van een ongelooflijke bewondering voor de nu als een kluizenaar levende man. In de tracks The Ghost In Your Room en afsluiter Strange Girl exploreert het gezelschap de diepere acidvelden middels lang uitgesponnen gitaarpartijen. Spacerock en Pink Floyd in zijn vroegste incarnatie gaan hand in hand. Vernieuwend is deze plaat dan ook nergens, wel aangenaam luisterbehang, met de twee voornoemde acidtapijten als welkome afwisseling en uitzondering. Na jaren afwezigheid zijn The Strange Flowers terug, en al zal ook deze reïncarnatie hen geen wereldwijde erkenning brengen, het is aangenaam wegdromen bij hun nieuwste telg.