Na vier albums op Touch And Go en een pauze van bijna vijf jaar komt groepsleider Damon Che nog eens op de proppen met een nieuwe plaat. Yep, moeilijke mens en drummachine Damon Che, want rond hem en rond hem alleen draait deze band. Het verwondert dan ook niemand dat alle andere muzikanten die ooit met hem speelden, andere oorden hebben opgezocht. Naar Storm & Stress bijvoorbeeld of Battles. We zijn benieuwd hoe lang het kwartet deze keer bij elkaar zal blijven, maar eigenlijk maakt dat voor het beluisteren van deze cd niet zoveel uit. Logischerwijze is het verrassingseffect van meesterlijk debuut For Respect niet meer te evenaren. Toch scheelt het niet veel. De band weet nog steeds een verrukkelijk potje instrumentale mathrock van de bovenste plank neer te zetten, retestrak en zoals gewoonlijk behoorlijk ingewikkeld qua ritme en structuur. Voor ons staat de nieuwe Don Caballero voor drie kwartier zalig moeilijk doen en zoiets mag meermaals per week zijn rondjes draaien. Veel collegas vinden de plaat niet vernieuwend of vooruitstrevend genoeg, maar dat doet er niet toe. Che en de zijnen hebben hun muzikale plekje al lang geleden veroverd en doen gewoon waar ze goed in zijn. Dat de tijden zijn veranderd en meer luisteraars deze mathrock kunnen pruimen, is alleen maar toe te juichen. Don Caballero bewijst dat met enig geduld quasi alle experimentele of avant-gardistische klanken vroeg of laat door een ruimer publiek kunnen worden geapprecieerd.