Schotland versus Japan. Op Osaka Bridge gaat Bill Wells, het icoon uit Glasgow die eerder al zijn strepen verdiende bij Belle & Sebastian en Arab Strap, een verbond aan met het Japanse ensemble Maher Shalal Hash Baz. Wells tekende voor de arrangementen en de melodieën en werkte samen met de Japanners de plaat verder uit. Het samenspel van de groep die uiterst precies en sereen de stukken vertolkt, is door de luchtige interpretatie een verademing. De opvallende productie, tot een minimum herleid en ontdaan van alle franjes zorgt er mee voor dat Osaka Bridge onvermijdelijk de grootse sfeer van de jaren 1970, toen ieder dorp nog zijn eigen fanfare had, oproept. Wells haalt het beste uit de groep en waakt erover dat het eindresultaat mooi in balans blijft. Maar hij durft ook te experimenteren. Zo liet hij voor Cowtail Calypso Tori Kudo de standaard King Of The Road zingen over de instrumentale versie van het originele nummer. Wells doet hier als producer en componist zijn naam alle eer aan. Osaka Bridge is geen uitzonderlijke plaat, maar een eerlijk stuk muziek dat verrast door zijn eenvoud en open aanpak.