Twee albums volstonden voor Ministry destijds om de definitieve contouren van industrial metal vast te leggen: The Mind Is A Terrible Thing To Taste uit 1989 en vooral het verschroeiende Psalm 69 uit 1992. Snoeiharde metalriffs, dito elektronica en een moordtempo stonden garant voor een compleet nieuw geluid. Slayer met samples, als het ware. Nadien was de pit er wat uit. Filth Pig (96), Dark Side Of The Spoon (99) en Animositisomina (03) kenden weliswaar hun momenten, maar het was pas met het vanouds heftige Houses Of The Molé uit 2004 dat Alan Jourgensens woede opnieuw resulteerde in sterk materiaal. Jourgensen was al die jaren zowat de enige constante in de band. Ministry is dan ook zijn levenswerk. Voor Rio Grande Blood sprokkelde hij echter de sterkste line-up in jaren samen, namelijk Prong-gitarist Tommy Victor en Paul Raven (Killing Joke, Godflesh) op bas. Beiden worden bovendien in het merendeel van de tien nummers gecrediteerd als medecomponist. Niet geheel onverwacht is de gastbijdrage van Jello Biafra (Dead Kennedys) op het giftige Ass Clown. Jourgensen en Biafra leveren elkaar al hand- en spandiensten sinds hun dagen van Lard. Verrassend is Biafra’s aanwezigheid dus zeker niet. Kop van jut op Rio Grande Blood is George W. Bush die Jourgensen zowat tot zijn persoonlijke vijand heeft gebombardeerd. Het artwork, de intro en songtitels als Fear (Is Our Business), LiesLiesLies, The Great Satan of het eerder aangehaalde Ass Clown liegen er niet om. Rio Grande Blood is geen mijlpaal , maar is over de ganse lijn wel stukken beter dan de eerder dit jaar verschenen comebackcd van Jourgensens andere uitlaatklep Revolting Cocks.