Je bent muzikant of je bent het niet. Dus als The White Stripes een jaartje vrij nemen richt Jack White gewoon een andere groep op om zijn vrije tijd mee te vullen. Naast de tripjes naar de Bahamas met zijn supermodelvriendinnen natuurlijk, ontspanning is ook belangrijk, nietwaar? Goede vrienden Brendan Benson en de ritmesectie van Detroit rockers The Greenhornes, Jack Lawrence en Patrick Keeler, voegden zich bij White en zie daar: The Raconteurs. Iets heel anders? Nee, dat zit er niet in. The Raconteurs zijn gewoon een poppy variant op The White Stripes, veel uitzonderlijk spannende dingen zijn op dit debuut dan ook niet waarneembaar. Single Steady As She Goes kon net zo goed van het rood-witte duo zelf komen en zo lijkt dit hobbyproject meer de beperking van White te showen dan zijn ongebreidelde creatieve talent. De momenten waarop Benson zingt daalt het niveau naar schrikwekkende dieptes, de ballad Together en de sixties pop van Yellow Sun zijn schaamteloze Lennon imitaties waarvoor de Beatle zich al zon 1500 keer voor in zijn graf heeft omgedraaid, en hij is nog waarschijnlijk nog bezig. Enige positieve uitschieter is het ruwe Store Brought Bones dat door de inbreng van zware elektrische gitaren eindelijk in de buurt komt van wat we van een rockgroep uit Detroit, stad van The Stooges en MC5, mogen verwachten. Ga nu maar gewoon een zomer op het strand liggen, White, dan krijgt die witte smoel van je ook eens wat kleur.