Schrijven over The Sound is onmogelijk zonder stil te staan bij de tragische persoonlijkheid van zanger/gitarist Adrian Borland. Borland pleegde namelijk op 26 april 1999 zelfmoord door op 41-jarige leeftijd onder een trein te springen. The Sound was toen al lang geschiedenis en ook zijn (solo)carrière zat danig in het slop. Zon einde heeft hij ironisch genoeg gemeen met die andere getormenteerde generatiegenoot Ian Curtis, maar terwijl Joy Division op het punt stond om wereldwijd door te breken, ging het met The Sound met elk album qua verkoop en populariteit alleen maar bergafwaarts. Volstrekt onterecht want in korte tijdspanne bracht de band drie klassieke albums uit: Jeopardy (80), From The Lions Mouth (81) en All Fall Down (82). Commercieel succes bleef uit ondanks briljante nummers zoals I Cant Escape Myself, Heartland, Sense Of Purpose, Skeletons, New Dark Age, All Fall Down, Party Of The Mind en natuurlijk Missiles en Winning. Alleen het Nederlandse publiek is de band vreemd genoeg- altijd op handen blijven dragen. Het mag dan ook niet verwonderen dat er uitgerekend in Nederland vijf cds opduiken met liveopnames gemaakt door Vara, KRO en VPRO, daterend van de periode 1981-85. Deel één is de registratie van de show die The Sound speelde op 8 maart 1981 in Paradiso en laat een band horen die bijzonder scherp musiceert; de laatste (9 april 85) is de captatie van een concert in de Vrije Vloer in Utrecht. Een doodzieke Borland worstelt zich door een 17 nummers tellende set, maar terwijl de vorige opnames uitsluitend beklijvende nummers laten horen, murwen er zich nu meer en meer minder sterke composities in het geheel. Op dat moment is de line-up overigens aangevuld met saxofonist Ian Nelson (die ook al te horen was op het eerder datzelfde jaar verschenen album Heads And Hearts) en dat was ook niet meteen de beste beslissing van Borland. De andere drie cds zijn opnames gemaakt op het No Nukes Festival (Utrecht, 9 april 82), Arnhem (Stokvishal, 24 januari 83) en Parkpop (Den Haag, 1 juli 84). Het is opvallend hoe zelfs live The Sound na al die jaren nog geen gram aan intensiteit heeft ingeboet. Integendeel. Het is alleen des te jammer dat het altijd Joy Division, Echo & The Bunnymen, Sisters Of Mercy of The Cure zijn die worden geciteerd wanneer nieuwe bandjes als Editors of Interpol onder de aandacht worden gebracht. En daar zal deze historische schat helaas niets aan veranderen. Een geschenk uit de hemel voor de trouwe, maar kleine schare fans; het zoveelste stapeltje cds van een compleet onbekend bandje voor de rest.