The Reckoning ging voorheen, sinds 1993 al, door het leven als Infernal Legion. Vorig jaar beslisten de vier heren hun naam te veranderen, gezien de licht veranderde muzikale koers. De band staat echter nog steeds garant voor een felle portie extreme metal, met een sound die aanleunt bij die van Marduk en Slayer maar vooral bij die van de zwartzakken van Behemoth. Onevenwichtige porties black, trash en veel death metal wisselen elkaar in een loeiend snel tempo op. Alleen valt de opnamekwaliteit van de plaat wat tegen. Een beetje stilletjes vonden we. Nochtans werd de plaat opgenomen in de Poolse studios waar ook Vader en Decapitated hun haat op de band zwierden. Daar tegenover staan dan wel nummers als A Virus Called Men en Rage And Modern Heresy, waarmee ze vergeving krijgen. Een slachthuis wordt het in de zaaltjes waar ze zullen passeren met een album als dit in de kofferbak. Outcast startte in 1997 met NYHC in de stijl van Hatebreed. De band verlegde echter zijn muzikale horizont en daar zal iedere liefhebber van brute death metal zeer blij mee zijn. Denk aan de nieuwe plaat van Skinless, Trample The Weak, Hurdle The Dead (zie elders), en maak in je verbeelding de grunt nog wat zieker. Om maar te zeggen dat Outcast van ons samen met Dying Fetus en Misery Index in de begrafeniskar mag. De drie tracks van Moker klinken na het felle en lompe geweld van Outcast behoorlijk middelmatig en zijn net dat beetje té melodieus om ons in te pakken. Niet dat de drie nummers van dit combo slecht zouden zijn, alleen overtuigt de mix van metalcore met death metal die ze ons brengen, net iets minder. Ze verzekeren ons later dit jaar revanche te nemen met hun eerste langspeler. Suhrims tweede langspeler is nu eindelijk op de markt met ongecensureerde hoes. Wat er dan precies aan deze hoes moest gecensureerd worden, is ons een raadsel, want we hebben al heel wat gortiger prentjes door onze pollen zien passeren. Maar dat doet er niet toe. Zich een plaats onder de stovende zon gruntend sinds 1989! blijft de band nog steeds zijn initiële idealen trouw. Death Metal spelen zoals die werd gebracht door Gorefest, Illdisposed, Cannibal Corpse en Terrorizer was en is het doel. En of het lukt! De riffs van het nummer To Eat hutselen nog steeds onze hersencel door elkaar. Snellere tracks als The Cunt Collector en C4 The Nitro Chewing Gum zijn gewoon keivet. De plaat werd dan ook geremixed en geremastered in de CCR-studios (Zulte), die inmiddels garant staan voor kwaliteit. Hemels brutale death met een snippertje grind voor extra reutelplezier, dat is dit Antwerpse Suhrim. Axamenta pakt het in tegenstelling tot zijn drie labelgenoten een stuk technischer aan. Anders ook. De koerswijziging heeft alles te maken met de bezettingswissels die werden doorgevoerd na het drie jaar geleden verschenen Codex Barathri. De keyboards van die plaat werden vervangen door samples van echte klassieke instrumenten, en dat is een uitmuntende keuze. De filmisch apocalyptische sfeer wordt er door versterkt en ook de symfonische black metal die de band maakt, wordt er een stuk grimmiger door. De sound is verpletterend en overdonderend, terwijl Peter zijn grunts en krijsen quasi letterlijk uitkotst. Alleen jammer van de sporadisch ingebrachte propere zanglijnen, want die kunnen we in het kader van deze plaat iets minder smaken. Desalniettemin kan deze plaat in de kast bij Dimmu Borgir en Cradle Of Filth, als ze al niet beter is. Afsluiter The Omniscient mocht het kwintet achterwege hebben gelaten, want die gotisch aandoende track past aan geen kanten bij het zalige uurtje dat eraan voorafgaat.