Het Amerikaanse Cuneiform label heeft een voorkeur voor wat vroeger progrock (progressieve rock) genoemd werd. Het album Goodbye Svengali (opgedragen aan de legendarische jazzarrangeur en bandleider Gil Evans) van de Britse gitarist Ray Russell past helemaal in dit plaatje. Russell is al heel lang actief, veertig jaar geleden werkte hij al mee aan James Bond-soundtracks en speelde hij in groepen die experimenteerden met jazz en rock. Goodbye Svengali is Russells eerste plaat in tien jaar en laat goed horen hoe hij enerzijds stil is blijven staan en zich anderzijds als gitarist en componist wel degelijk is blijven ontwikkelen.
Goodbye Svengali is geen slechte plaat, ook niet in het beperkte fusion-kader. Maar helaas ook niet opzienbarend, alhoewel de muziek wel de aandacht weet vast te houden. Goodbye Svengali is vooral voor die mensen die houden van de fusionmuziek van Miles Davis en John McLaughlin (met en zonder het Mahavisnu Orchestra), en voor mensen die houden van gitaren van gierend tot verstild.