Vroeger leidde Sean Bergin, de Zuidafrikaanse saxofonist uit Amsterdam, zijn MOB, een mini-bigband, waarmee hij zijn liefde voor zijn roots en de improvisatiemuziek kon uitleven. Grote groepen zijn in deze muziek vaak financieel onhaalbaar. Wellicht dat hij daarom de Nansika’ opnam met zijn kwintet. De kosten voor een opnamestudio bespaarde hij zich ook, want de opnamen voor deze plaat werden gemaakt tijdens een concert in de Birds Eye Jazzclub in Basel.
Maakt dit allemaal iets uit voor de kwaliteit van de muziek? Ja en nee. De livesfeer zit wel goed. De muzikanten spelen geïnspireerd stukken van Zuidafrikaanse jazzmuzikanten als Abdullah Ibrahim, Dudu Pukwana en Johnny Dyani. En de ritmesectie met drums, bas, gitaar en piano is goed in staat de relaxte sfeer van de Zuidafrikaanse kwelamuziek te (re)produceren. Niettemin is Bergin de enige blazer en dat is wat kaaltjes. Op zich zou dat niet eens zo erg zijn Bergin is een bevlogen muzikant en kan heerlijk uitpakken maar de muziek neigt daardoor wel herhaaldelijk naar die van oubollige jazz. En dat is jammer.