Strijkers (bespelers van strijkinstrumenten, zoals de viool) hebben het moeilijk in de geïmproviseerde muziek. Ze worden niet of nauwelijks serieus genomen (uitzonderingen daargelaten, die de regel bevestigen) en worden gedwongen hun eigen pad te kiezen. Dat is vervelend, maar valt vaak goed uit. De Nederlandse altvioliste Ig Henneman startte een eigen groep en leidt tegenwoordig ook een (improviserend) strijkkwartet. Hennemans landgenote Maartje ten Hoorn experimenteerde al vroeg in de groep Byte met elektronica en leidt nu ook haar eigen strijkkwartet.
De overheersende sound van dit strijkkwartet op de cd ‘Sparkless’ is natuurlijk klassiek. En natuurlijk hoort de kenner invloeden van bijvoorbeeld de belangrijke componisten van strijkkwartetten, zoals Sjostakovich, Bartok en zelfs Beethoven. Dat is ook helemaal niet erg, zolang beseft wordt dat er ook veelvuldig geïmproviseerd wordt niet altijd even duidelijk, ook omdat extremen vermeden worden, maar over het algemeen zeer genietbaar.