In het noorden van Europa wordt er wel heel makkelijk naar de golvende melodielijn gegrepen. De hoogvliegers in dit genre hebben een prachtige standaard gezet, maar als streekgenoot wil je dan toch ook origineel uit de Scandinavische hoek komen, toch? Bij de Noren van Alog lukt dat wat onze mening betreft niet. Espen Sommer Eide en Dag-Are Haugan kunnen sommige luisteraars goed bekoren met hun combinaties van verschillende elektronische stijlen, deze luisteraar is daar niet van overtuigd. De glooiende melodiehellingen zijn nog tot daar aan toe, maar met de rommelige songstructuren diskwalificeert dit Noorse duo zich voor een positief oordeel. Hun Zwitserse labelgenoten zijn meer van het bouwen. Christian Pahud en Guy Meldem stapelen stukjes muziek op elkaar om zo elektronica tegen pop te laten schuren. Daartoe worden de meest uiteenlopende loopjes gebruikt. Een omschrijving die doet denken aan Jason Forrest, die zijn popliefde serieuzer neemt dan de Zwitsers. Voor Larytta lijkt deze richting te veel een speeltje om te overtuigen.