Hoewel de zalvende, donkere stem van Filipa Horta slechts bij mondjesmaat opduikt vormt ze toch de hoeksteen van Flow. Vitor Joaquim, samen met Rafael Toral één van de veteranen in de avant-garde elektronische scene in Portugal, zoekt met Flow naar de symbiose tussen synthesizers, elektronica en de menselijke stem. Joaqium, van opleiding een regisseur die al in de vroege jaren 1980 debuteerde in het impromilieu, weet met zorg en discipline zijn nummers op te bouwen. Het procédé, donkere stemmen en elektronica refereert duidelijk naar Antye Greie of AGF, onthoud vooral haar Westernization Completed op Orthlong Musork en minder haar recent verschenen Mini Movies met Sue C., maar zal door de typische klank van Joaqium vooral fans van het werk van Fennesz en Oval kunnen bekoren. Flow is rijk aan ideeën en kan tot een bescheiden klassieker in het genre uitgroeien. Ook uit op Cronica is de debuutplaat Lengvai (Portugees voor gemakkelijk) en de bijhorende DVD van Gintas K. Gintas K liet zich inspireren door radiofrequenties. Openingsnummer Lengvai is een minimaal, monotoon, repetitief nummer dat de toon goed zet. Gintas K verbreedt doorheen de plaat zijn geluid en vult de kale technosound in met knisperende melodieën en kleurrijke patronen. Gintas K is overduidelijk schatplichtig aan de Raster Notoncatalogus en raakt nauwelijks weg uit de schaduw van oppermeester Carsten Nicolai. Dit alles neemt niet weg dat Lengvai een overtuigend en degelijk debuut is. Klassewerk op een klasselabel.