Vandaag mag de winter beginnen. Dikke vlokken sneeuw dwarrelen uit de lucht. We leggen een blok hout op het vuur en koesteren alles waar Fat Cat opprijkt. Een dag lang, een leven lang. De nieuwe sampler van het label toont goed aan waar ze staan, midden in een orkaan die net gaan het liggen is en nog zacht nasluimert. Ze likken hun wonden en genieten van de vernielingen die ze hebben zien aankomen. Iets is maar mooi als er voor geleden is. Panda Bear, Animal Collective, Giddy Motors en The Mutts, maar evengoed Nina Nastasia en Max Richter, ze kleuren de hybride catalogus van het label dat ooit ontstond in een Londense platenzaak. Op het internet lazen we hip Brits Idm Label. Alles wat u weet is een leugen, scratch en begin van vooraf aan. Fat Cat is het label van de Goden en als u een beetje u best doet ook van u. Nina Nastasia heet het elfje en op haar vierde plaat On Leaving, een singersongwriterplaatje voor letterlijk alle seizoenen, klinkt ze vaak als een volgroeide Susana & The Magical Orchestra of als eender welke vrouwelijke singersonwriter en toch ook telkens weer anders. Referenties die we u niet willen onthouden zijn John Peel, een fan, Steve Albini, de technicus en Touch And Go, het label waarop ze begon. U weet meer dan u vroeg. Ook de titelloze worp van Ensemble snijdt door merg en been. Ensemble bezit de gave om schijnbare zorgeloze zondagmorgenpop op een slinkse manier om te toveren, te injecteren met een stevige lap elektronica. Waarom denken we ongewild steeds opnieuw aan Animal Collective. Rijzende ster Cat Power en tanende ster Lou Barlow hebben een cameo en het is vooral die laatste die in One Kind Of Two Minds schittert en de song van het jaar neerzet. Subliem hoe Lou Barlow zijn hart uitstort en tot op het einde overeind blijft in de lawine van elektronica die hem overspoelt. Een zondvloed. Dat is het woord dat bij Fat Cat nog het meest past. Wacht niet te lang, want ongeduld is een deugd.