Yermo is Chris Moon, labelbaas van het uitdijende Last Visible Dog-universum, die speelt met samples, loops en andere electronics en Dean Thimpson die delay en disintegrator toevoegt. Twee tracks staan er op dit schijfje, respectievelijk vijftig en dertig minuten in beslag nemend. Het magistraal voortslepende titelnummer is een ferm dreunnummer dat soms als een snerpende windvlaag voorbijtrekt. Als een mengeling van hedendaags klassiek minimalisme (denk bijvoorbeeld aan Anna Lockwood) en Japanse noise in de stijl van Aube om deze hoogwaardige track te plaatsen. Het tweede nummer, irrlicht verfallen verscheen eerder als bonustrack op de plaat Moth To The Sun, ooit het derde catalogusnummer in het Last Visible Dog-universum. Lichtjes gemoderniseerd brengt dit nummer, net als de titeltrack oorspronkelijk uit 1998-1999, de wereld van de labels Fin de Sièle Media en Troniks in één nummer samen. Hypnotiserend en breinverslindend tegelijk is deze plaat van Yermo zeker voer voor liefhebbers van illustere grootheden als Birchville Cat Motel en Vibracathedral Orchestra.