Queen Adreena of Queenadreena, zoals we verkiezen, is een bandje uit Londen dat aan onze kant van het kanaal nog maar weinig potten brak. Drie studioalbums maakten ze al sinds hun ontstaan in 2000, en één livealbum (Live At The ICA) dat nu op deze dvd te bekijken is. In Engeland verkochten hun singles, waaronder Pretty Little Drugs, meer dan behoorlijk, en dat ligt voor het grootste deel aan dé twee opvallendste leden van deze band. Zangeres annex kronkeldame Katie Jane Garside en gitarist Crispin Gray werkten eerder al samen in Daisy Chainsaw, een band die een korte explosieve carrière doormaakte en het fel gesmaakte album Eleventeen op zijn naam heeft staan. Katie Jane zocht na het opbreken van die band de stilte van de bossen op om haar duivels uit te drijven, maar kwam al snel tot de constatering dat ze dat veel beter op een podium kon doen. Ze ziet er nog steeds uit als een heroïneverslaafde, zo skinny, en op het podium gedraagt ze zich, al dan niet echt, straalbezopen of stoned, ronddwarrelend rond een caféstoel, als een volleerde ophitser van de massa. Ze geilt het publiek op zoals we het zelden een frontdame hebben zien voordoen. Terwijl ze haar getormenteerde ziel in haar zang en teksten legt, kronkelt ze over het podium, gestoken in een nauwelijks iets verhullend jurkje annex broekje. Het beetje kledij dat ze aanheeft blijft nauwelijks op zijn plek en ze slaagt er amper in om haar heuveltjes van Erica of haar kruis voor langer dan een minuut met rust te laten. Laat zeker niet gezegd zijn dat haar poses en sexy kleding bedoeld zijn om onze aandacht af te leiden van het muzikaal gebodene. De band speelt retestrak, drummer en bassist zijn grijze muizen maar doen hun werk zeer goed, terwijl het restje aandacht dat Katie niet naar zichzelf toetrekt, naar Crispin wordt getrokken. Niet dat hij er zonder kleerscheuren vanaf komt. Gedurende de opnames van het optreden in het ICA valt Katie hem twee keer aan, waarop hij stoïcijns blijft verder spelen. Veredelde glampunkrock met een scheut noise voor de goede wanorde, rauw en eerlijk. Geen haar op mijn hoofd die eraan denkt om een cd van deze band te kopen. Deze dvd biedt zoveel meer: de beste nummers, een doorleefde performance en mooie beelden. Wat willen we nog meer? Het tweede concert op de dvd, opgenomen in het Astoria, brengt een iets andere setlist maar is door slechte kwaliteit van beeld (blokjes) en geluid (dof) het bekijken niet waard. Dan hadden we liever een aantal videootjes gehad, want ook die hebben we nog nooit gezien.