In de bio wordt druk gegoocheld met namen. Burt Ford, oprichter van CirKus, producete eerder de debuutalbums van Massive Atack, Tricky en Portishead. Zijn carrière raakte volledig in het slop en om de huur te kunnen betalen, producete hij kleine bandjes. Toen hij Karmil ontmoette, een jonge gitarist, turntablist en producer, kreeg hij terug zin in muziek. Zonder vooropgesteld plan begonnen ze samen enkele nummers in elkaar te steken. Karmil zorgde voor het muzikale gedeelte en Ford verzorgde de zanglijnen. Na iedere werkdag zaten ze beiden nog uren aan de songs te sleutelen. Om het geluid van CirKus wat meer fond te geven, werd de jonge zangeres Lolita Moon aangesproken om enkele partijen in te zingen. Ook de vriendin van Burt Ford, Neneh Cherry deed haar duit in het zakje. CirKus vermegt soul, triphop en hiphop en maakt er iets geheel eigen van. Het resultaat is een organische en dromerige plaat. Laylow zou een gepaste soundtrack zijn bij een warme nazomer. De stemmen van Moon, Cherry en Ford passen perfect samen en zorgen voor de magie van dit album. De plaat zit ook vol subtiliteiten, waardoor je na verschillende luisterbeurten nog steeds nieuwe dingen lijkt te horen. Ondanks de sterke aanwezigheid van triphop op het album, klinkt de plaat niet passé, integendeel. De band maakt wat Portishead anno 2006 zou maken. Puike plaat, een bescheiden verrassing!