Het debuut van romanticus en singer-songwriter Johnny Parry, het in 2003 verschenen ‘Break Your Little Heart’, bood al een eerste inkijk in ’s mans melancholische universum en deed vermoeden dat hij met zijn trio nog heel wat in petto had. Met onderhavige opvolger bevestigt hij ons gelijk. Voor ‘Songs Without A Purpose’, dat onze oren zalft met ongebreidelde schoonheid, trok hij zich twee jaar terug op het Engelse platteland om er zijn ideeën te laten rijpen. De nummers die ontstonden tijdens zijn zelfgekozen kluizenaarschap nam hij op in de kleine Lost Boys-studio, in een afgelegen boerderij gehuisvest ergens in Bedfordshire. De sobere triobezetting die hij normaal hanteert voor de Johnny Parry Band, bestaande uit piano, bas en percussie, werd voor de gelegenheid uitgebreid met het Omi-Mushka strijkkwartet en de Jazzuits Brass Section. Het bevreemdende, bijna fluisterende stemgeluid van Parry, dat wat doet denken aan vroege Tom Waits, gedijt prima in deze muzikale omgeving. Centrale thema’s zijn dood en liefde, macabere romantiek die al eens de lugubere kant durft op te gaan. Gebed in een meestal behoorlijk theatraal klinkend muzikaal kader, waar een opera-achtig achtergrondkoortje zijn eigen doodsrochel kracht bijzet, komen de teksten van Parry goed uit de verf. Vrees echter niet voor een donkere en depressies opwekkende plaat over de hele lijn. Parry houdt wel van tegenstellingen, wat hij aantoont met een hoempapadeuntje als ‘You Who Braved The Storm’ en het clowneske ‘The Getaway Hearse’. Met tracks als ‘If I Was A Killer’ en ‘Sweet Nothings’ grijpt hij de luisteraar echter recht naar de keel. Lange nummers wisselen af met korte, heftige uitbarstingen. Vooral bij de complexe, soms bijna tien minuten durende songs, waar de blazers en strijkers het geluid komen aandikken, duiken filmische beelden op die we zo aan Peter Greenaway zouden toeschrijven. Grootse romantiek is wat deze cd oproept, zonder enige vorm van overbodige pathetiek.