Afgelopen november is het tweede album van Our Man From Odessa, of OMFO verschenen. Deze man, Gherman Popov komt rechtstreeks uit de Oekraïne met fraaie op vintage synthesizers gespeelde ruimtevaart muziek, gebaseerd op traditionele themaatjes uit landen als Azerbeidzjan en Roemenië. Popov laat het echter ook niet na Tango themaatjes af te laten wisselen met hoempapa- en borrelnootjesmuziek a la Tonny Eyck. In dit prachtige amalgaam vinden we verder Russische ballades, Azerbeidjaanse vechtliederen op een housebeat in 9/8ste maat, naast Roemeense herdersliedjes die in een ruimtestation passen. Smullen dus. OMFO is multi-instrumentalist en bespeeld -naast zijn synthesizers- op dit album verschillende mondharpen, Kaval en andere fluiten uit Oost-Europa. Hij wordt op dit album begeleid door Vasile Nedea (Roemenië, cymbalon, accordeon) Rassul Kazimov (Azerbeidzjan, tar, een Iranese luit) Bakhtiyar Eybaliyev (Azerbeidzjan, percussie, zang) en niemand minder als Fay Lovsky op theremin, celesta en zingende zaag. Omfo’s eerste album, Trans Balkan Express was minder sterk qua liedstructuur. Op dit album is hij sterk gegroeid echter en is de hele cyclus van nummers een echt avontuur van a tot z geworden. Het album is geproduceerd door Atom tm oftewel het brein achter Señor Coconut. Mij is onbekend wat diens invloed is. Wellicht wat kleine muzikale grapjes, verder als dat kom ik niet. Ze hebben de tracks tussen de Omfo’s thuisbasis in Amsterdam en Santiago (Chili) waar Atom tm woonachtig is, heen en weer laten pendelen. Jammer is wat mij betreft de productie van het gehele geluid, dat van mij iets vetter had mogen zijn. Maar het heeft ook wel zijn charme. Het lijkt op deze manier lichte kitsch of huiskamermuziek. Enkele tracks van dit album zijn gebruikt in de Borat film. Ik durf wel te stellen dat dit alles een geheel van muzikale geniale gekheid is.