Wanneer een boom omvalt in het bos en er is niemand om het te horen, maakt dat dan geluid? Wanneer iemand een soundtrack voor een film maakt, zonder dat er een film is, is het dan een soundtrack? Het antwoord op de laatste vraag zou nee moeten zijn, zeker in het geval van ‘My Favourite Film’. De Fransman Reynold heeft in dit geval de muziek gemaakt van een film die zich dan wel in zijn hoofd afspeelt, maar nooit in de bioscoop te zien zal zijn. Een soundtrack hoort dan ook in dienst te staan van de film, anders is het een videoclip en de muziek van Reynold eist de spotlight, een soundtrack is het dus niet. Dat doet niets af aan het feit dat Reynold een sterk album heeft gemaakt, met muziek die inderdaad soms ‘filmisch’ klinkt. Er zijn veel klanktapijtjes te horen, maar ook de beat ontbreekt niet. In de verte is de echo van triphop te horen, vanwege de gebroken beats de slome bas en echoënde samples, maar de Fransoos gaat nog net iets dieper. Reynold zorgt voor de nodige lagen in zijn muziek, minimaal is het nergens, te vol gelukkig ook niet. Die film mag Reynold laten zitten, de muziek voldoet.