Het is een beetje zoals hun naam al zegt, Metamorphosis, een moeilijk te duiden groep. Niet dat ze zich continu transformeren van de ene in de andere gedaante, maar het voelt wel alsof hun ware gelaat verborgen blijft in de duisternis, dat maakt ze interessant en een beetje angstaanjagend. Een viertal met strijkers, dan moet de naam Kronos Quartet even vallen. Maar ook roept hun muziek gedachtes op aan de Residents die gaan strijken, bijvoorbeeld in het nummer Expedition of een Rossz Csillag Alatt Született zonder beukritmes. Soms wordt er gebruik gemaakt van niet-westerse muziek, soms is het even lieflijk. Maar de groep, bestaande uit Oostenrijkers en Tsjechen, is te duister voor een gezellige zondagmatinee. Ook worden de strijkclichés vermeden van het langzaam opbouwen en dan lekker raggen op de snaren in de climax. Voor Metamorphosis is de compositie belangrijker dan dergelijke trucjes en dat maakt Luff een bijzonder prettig album om naar te luisteren. Of je er vrolijk van wordt is een heel ander verhaal, maar indruk maken doet het zeker.